1979 : Overname door B.S.N.

In de jaren ’70 was Anglo-Belge opgerukt naar de 11de plaats in de orde van belangrijkheid op de lijst van Belgische brouwerijen. Dit spreekt tot de verbeelding doordat de brouwerij nog steeds met eigen kapitaal werkt.

Ondertussen hadden zich een 3-tal sterke brouwerijgroepen gevormd : groep Artois, groep Piedboeuf en de Brits-Belgische groep Watney/Maes. Anglo-Belge was gekend voor z’n geslaagde uitbouw van haar distributieniet in Vlaanderen en Henegouwen en een bruggenhoofd in Frankrijk. Neem daar nog de expansie in Limburg, Luik en Luxemburg bij en er diende een groot gebied commercieel bewerkt te worden en had lange aanvoerlijnen. Zo kwam het rendement onder druk te staan.

De brouwerij kende op dat moment ook een overbezetting en stond voor de moeilijke opgave van een afslanking. De argumenten voor een beslissende stap in het voortbestaan van de bouwerij stapelen zich op. Eerst werd toenadering gezocht tot de brouwerijen Kruger (Eeklo) en Aigle-Belgica (Brugge) om zo de aansluiting met de kopgroep te verwezenlijken, maar dit draait op een sisser uit. Ook de gesprekken met brouwerij De Gheest (Aalst, enkele maanden later in handen van groep Artois) hebben geen resultaat.

Maar er duiken nog andere partijen op : brouwerij Maes uit Waarloos, brouwerijconcern Heineken uit Nederland, brouwerij Artois, brouwerij van Haacht en de relatief onbekende groep B.S.N. (Boussois-Souchon-Neuvesel, die de welbekende brouwerij Kronenbourg uit Straatsburg in z’n portefeuille heeft en onderdeel is van de Group Gervais-Danone).

Laatst blijven enkel Artois en B.S.N. over. Artois kan echter geen waarborgen op tafel leggen inzake continuïteit van de vestiging in Zulte en had enkel tot doel de concurrentie uit te schakelen.

B.S.N. wilde in België z’n drankensector verder uitbouwen en had daarvoor sedert 1978 reeds een minderheidsparticipatie in de brouwerij van Alken.

In mei 1979 komt alles in een stroomversnelling : door tussenkomst van De Kredietbank wordt contact gezocht met de familie Versele met een verzoek tot overname. Maar Ignace Versele blijkt een stroef man te zijn : hij stelt harde eisen op financieel- en sociaal gebied (nl. verzekeren van tewerkstelling en behoud van de brouwerij).

September 1979 : de gesprekken zitten in een finale fase. De vertegenwoordiger van Kredietbank, de heer Jacques Vanacker, brengt op 13 september de partijen samen in in de B.S.N-zetel Parijs. De beheerraad van B.S.N. gaat akkoord met het verder bestaan van de brouwerij en belooft ook investeringen. Er wordt ook gevraagd dat Ignace Versele 2 jaar de brouwerij zal leiden. Na goedkeuring van de Bankcommissie wordt beslist de aandeelhouders vòòr eind december aan te schrijven.

Plots is er een lek in Straatsburg waardoor de transanctie op 11 december 1979 onmiddellijk bekend gemaakt wordt.

De mededeling aan het personeel van Anglo-Belge kwam emotioneel hard aan en dit was het laatste wat de trouwe werkers verwacht hadden. Alle onderhandelingen hadden in de gebouwen in Zulte ook bij het kaderpersoneel geen enkele argwaan gekend doordat de besprekingen fwel buiten deze gebouwen ofwel buiten de werkuren plaatsvonden.